Michaël goes Sri Lanka: De reis naar ‘House of Light’

Een lange reis hadden we voor de boeg naar ‘House of Light’ (mijn stageplaats). We zijn vetrokken met de taxi om 9uur ’s morgens in Waikkala (waar we de eerste 3 dagen zijn gebleven) richting Negombo (30min rijden). Daar hebben we de bus genomen naar Colombo (1uur rijden), om dan in Colombo de trein richting Kandy te nemen. Deze treinrit duurde 4u en was overladen vol toen we vetrokken. Na een aantal stations begonnen er mensen af te stappen en hadden we meer ruimte. We reden voor prachtige natuur en landschappen. De deuren van de trein waren gewoon open, dus we konden kon zalig met uw voeten buiten bengelen en genieten van het uitzicht! In Kandy kwam mijn stagebegeleider ‘Aruna’ ons halen. Van daaruit was het nog eens een autorit van 2u. Toen we rond 19u aankwamen stonden de jongens ons met grote ogen op te wachten. We kregen onmiddellijk een kamer toegewezen en mochten bij aan tafel schuiven. Erna hebben we nog wat met de kinderen gespeeld en zijn we uitgeput gaan slapen. Zondagmorgen mochten we lekker uitslapen van Aruna (en dat heb ik dan ook letterlijk gedaan: half 12 ongeveer J). Zondag is bij hun ook gewoon weekend dus de jongens mochten, samen met ons, veel spelen overdag. Ik heb mijn kamer wat ingericht met wat foto’s en posters. Erna zijn we nog wat inkopen gaan doen (onder andere een vliegen/muggennet!). ’s Avonds hebben we met de hele bende gegeten en nog wat TV gekeken (’s avonds mogen de jongens altijd een uurtje TV zien = Sri Lankan TV à voor ons dus gewoon kijken).

Vandaag was het onze eerste echte dag stage. Aruna, Cathia (mijn medestudent) en ik hadden zondag afgesproken dat we de eerste twee dagen nog gewoon zouden observeren en meedoen. Voormiddag gaat een groot deel van de jongens naar school. De rest (de kleintjes) blijven dan hier en krijgen Sinhala les van de huismonnik (vrouw), deze volg ik dan ook mee om wat woordjes te leren. Erna hebben we samen voor de eerste keer gebeden (op zen boeddhistisch) en gemediteerd. Na deze meditatie heb ik mijne was gedaan. Dit is echt buiten in een waterput water nemen in een waskom, wasmiddel bijdoen, hupsakee wassen/schrobben, waswater wegspoelen en ‘zuiver’ water nemen, kleren terug uitspoelen en ophangen.

In het huis loopt iedereen gewoon op blote voeten. Het is opmerkelijk hoe weinig aandacht er wordt besteed aan hygiëne (volgens onze normen en waarden bezien dan). De mensen zijn allemaal super vriendelijk en willen dat we altijd veel eten. Het eten is voornamelijk: rijst, vis/kip/runds, pikante groeten, pikante kruiden, veel fruit à 3x per dag! (rijst komt al uit mijn oren, samen met de stoom van de pikante kruiden). Ik heb de indruk dat veel bananen eten er wel voor zorgt dat het pikante er alleen langs boven in gaat en langs beneden er nog niet uitkomt (fingers crossed).

De jongens, dan voornamelijk de kleintjes, zijn echt fantastisch. Ze noemen mij ‘Aya’ (oudere broer) en willen voortdurend spelen. De oudere zijn iets meer teruggetrokken, maar als je met hun gaat praten zijn het echt toffe gasten, de kleintjes zijn echte deugnieten. Waarschijnlijk vanaf volgende week kan ik beginnen met het bedenken van activiteiten om met hun te doen!