Donderdag 13 maart hebben we onze grenzen verlegd met het beklimmen van een 2243 meter hoge berg: De Sri Pada ! Deze berg is één van de bekendste heilige bergen voor alle religies in Sri Lanka. Elke Sri Lankaan zou deze berg 1x in zijn leven moeten hebben beklommen. En aangezien we ons hier stilletjes aan goed geïntegreerd voelen en een 'Sri Lankaans nationaliteit'-gevoel hebben ontwikkeld, moesten wij deze berg natuurlijk ook overmeesteren !
We zijn donderdagavond om 22uur in Kandy vertrokken. We hadden een taxi gereserveerd die ons aan de voet van de berg zou afzetten. De reis naar deze locatie duurde al 3uur. We waren moe van de afgelopen dag (want ik was die dag om half 6 's morgens moeten opstaan voor een workshop met mijn stagebegeleider), dus de trip begon al met een dutje vooraleer we aan de beklimming zouden starten. Rond 1u 's nachts (de 14e maart ondertussen) zijn we dan gearriveerd aan de start van een lange en vermoeiende tocht ! De kortste route naar boven bestaat ongeveer uit 6442 trappen. De kortste route zeggen ze dan.. maar de tocht leek wel oneindig te duren! Na 4u zwoegen en zweten zijn we dan rond 5u 's morgens boven aan de berg aangekomen. Het was echt afzien want de trappen waren, naar het einde vooral, heel stijl en in slechte staat. Ik had nooit gedacht dat ik in Sri Lanka een muts, fleece, lange broek, dikke trui,... kon dragen en het nog steeds koud zou hebben. De temperatuur boven schommelt tussen de 5 en 10 graden. En er was een koude wind boven dus was het bibberend kijken naar de verandering van nacht naar dag. Het was wel echt spectaculair om deze verandering stap voor stap te bezien. De zon kwam dus uiteindelijk op tussen half 6 en 6u 's morgens. Toen de zon een kwartiertje op was konden we een mooie natuurlijke kunst vertoning van de berg zien. Doordat de zon op Adam's Peak schijnt langs de ene kant, vormt de schaduw van de berg aan de andere kant een perfecte piramidevormige schaduw (zie foto's). Na de zonsopgang was er een soort van ceremonie en gebed voorzien voor de mensen die de berg beklommen voor religieuze redenen. We hebben boven dan nog een uurtje rondgekeken en zijn dan gestart aan de afdaling. De afdaling was voor mij zwaarder dan naar boven klimmen. Per stap werd er veel druk op de knieën gezet. Als we een pauzeke namen en ergens zaten bleven mijn knieën dan ook rustig verder trillen. Rond 10u 's morgens (de 14e maart) zijn we terug aangekomen waar we gestart waren. Gelukkig moesten we niet meer te veel stappen zetten tot aan de taxi, want we waren echt allemaal afgepeigerd van deze zware maar spectaculaire tocht! Het was dan nog een reis van 3u rijden naar Kandy, die we vooral in stilte en half slapend hebben ervaren. Tegen 13u 's middags zijn we dan aangekomen in Kandy. Een douchke gepakt & dan toch maar even gaan slapen! Voor de rest van de dag hebben we niet veel meer gepresteerd aangezien we doodop waren en onze benen en voeten precies als betonblokken aanvoelden.
Aan de voet van Adam's Peak om 1u 's nachts, klaar voor vertrek ! (let vooral op Steffi haar schone outfit) |
Één van de vele pauzes tijdens de beklimming met op de achtergrond Adam's Peak! |
Op ongeveer 1km van de top ! |
Top bereikt ! Al bibberend wachten op de zonsopgang ! |
De piramidevormige schaduw van Adam's Peak |
Voor we naar beneden gingen nog even naar de WC met een mooi uitzicht ! |
Adam's Peak van beneden uit (toen moesten we nog 2 km tot we terug aan de voet van de berg waren) |
Voor de rest is alles hier nog top! Dit weekend blijf ik, zoals gewoonlijk, bij Steffi in Kandy. Deze keer blijf ik wel tot maandag aangezien Steffi een zwemproject heeft gestart op één van haar stageplaatsen. Omdat ze nog hulp en begeleiding nodig hadden (de kinderen zijn mentaal en fysiek gehandicapt) ga ik een dagje langer blijven. Dinsdag vroeg in de morgen vertrek ik richting Colombo voor een aantal interviews met mensen die interessant zijn voor mijn eindwerk. Dinsdagavond zou ik dan terug aankomen in Melsiripura waar de normale week verder kan verlopen.
De laatste dagen zijn we op mijn stage ook veel bezig geweest met het bouwen van de constructie voor de watertank. Bij deze wil ik al de sponsors nogmaals bedanken voor hun steun ! (zie foto's)
Tot binnenkort !!
awel;als deconstructie af is en de watertank in gebruik kan worden genomen;mag je hier heel trots op zijn.Wat je achterlaat voor deze jongens hebben ze nog jaren geniet van....
BeantwoordenVerwijderen